نکات اصلی مربوط به احداث جایگاه پرورش گوسفند

• 

منبع : سایت بازار دام ایران-نویسنده :فهیمه ملازاده http://bazaredam.ir

نکات اصلی مربوط به احداث جایگاه پرورش گوسفند

۱-رعایت فواصل:

برای تاسیس یک واحد گوسفندداری لازم است فاصله مناسب با سایز مراکز و تاسیسات رعایت شود.این فواصل بطور خلاصه به شرح زیر می باشند:

-حداقل فاصله با مراکز مسکونی(اولین خانه روستا) ۲۰۰متر می باشد.

– حداقل فاصله با جاده فرعی و اتوبان اصلی به ترتیب ۵۰ و ۱۵۰متر می باشد.

– حداقل فاصله با فرودگاه منطقه ای،اصلی و بین المللی به ترتیب ۵۰۰و ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰متر می باشد.

– حداقل فاصله با خطوط راه آهن ۲۰۰متر باشد.

– حداقل فاصله با رودخانه و دریا به ترتیب ۱۰۰ و ۱۰۰۰ متر باشد.

– حداقل فاصله با گاوداری و گوسفندداری های تحقیقاتی ۱۰۰۰متر و داشتی ۴۰۰متر و پرواربندی حداقل۳۰۰متر باشد.حداقل فاصله با کارخانه جات صنایع غذایی ۱۰۰۰ متر باشد.

۲- رعایت اصول بهداشت :

-کلیه ساختمان های دامپروری بایستی مجهز به وسایل و مواد ضدعفونی کننده باشند.

– از نظر جغرافیایی،دامداری در محلی در نظر گرفته شود که جهت وزش بادهای غالب از خانه های مسکونی به طرف دامداری باشد.

– ساخت حوضچه های ورودی جهت ضدعفونی ضروری است.

-دام های مختلف نباید زیر یک سقف در ساختمان های دامپروری نگهداری شوند.

– برای واحدهای گوسفندداری بیش از ۱۰۰۰ راس احداث کوره لاشه سوزی ضروری است.در غیر اینصورت انهدام بهداشتی لاشه ها با روش هایی نظیر حفر چاهک دفن لاشه انجام شود.

– فاضلاب دامداری پس از ضدعفونی و سالم سا زی می بایست به چاه یا زمین های زراعتی هدایت شود.

شرایط عمومی جایگاه دام

گوسفند و بز نسبت به رطوبت و کوران هوا حساسند بنابراین بایستی در ساخت جایگاه این موضوع را مد نظر قرار داد. هر جایگاه دام بایستی شرایط زیر را داشته باشد:

۱- محل جایگاه باید از خانه های مسکونی فاصله داشته باشد، اما این فاصله نباید به اندازه ای باشد که دامدار در نگهداری دام دچار مشکل شود. محل های پست و مرطوب برای احداث جایگاه مناسب نیستند. اما هرگاه در نقاط مرطوب جایگاهی برای گوسفند ساخته شود، با زهکشی اطراف جایگاه باید به خشک کردن آن کمک کرد.

۲- زمینی که برای جایگاه دام انتخاب می شود باید از زمین های اطراف بلند تر ویا هم سطح آن باشد تا از ورد آبهای جاری به محل نگهداری دام ها جلوگیری شود. بویژه باید توجه داشت که جایگاه را به هیچ وجه در نقاطی که ممکن است در مسیر سیل قرار گیرد بنا نساخت.

برای اینکه کف جایگاه کمی بلند باشد میتوان قبلاً یک طبقه سنگ درشت چید و روی آن را پوشاند.

۳- ساختمان جایگاه دام باید طوری ساخته شود که از نور خورشید به مقدار زیادی استفاده شود. تابیدن نور خورشید به بدن دام ها وجایگاه بسیار مفید است.

۴- ساختمان جایگاه باید طوری ساخته شود که از وزش بادهای فصلی به داخل جایگاه جلوگیری شو د (بر خلاف جهت وزش بادهای موسمی). همچنین مسیر وزش باد همیشه از طرف خانه ها به سمت جایگاه باشد. برای مقابله با باد شدید میتوان از باد شکن استفاده کرد. بادشکن را میتوران با مصالح ساختمانی ویا به کمک درخت کاری در اطراف محل جایگاه و یا با استقرار نی های بلند تا ارتفاع ۲ متر بنا کرد.

۵- دیوار، سقف و کف جایگاه در صورت امکان از موادی مانند سنگ، آجر وسیمان ساخته شود تا امکان زندگی حشرات و میکروب ها در جایگاه کم وتمیز کردن و ضد عفونی کردن راحت تر باشد.

۶- کف جایگاه باید محکم و بادوام، غیر قابل نفوذ وغیر لغزنده باشد.

۷- باید تعدا دام ها و بزرگی جایگاه با هم هماهنگ باشد به عبارتی تعداد دام با مساحت جایگاه تناسب داشته باشد.

آغل (جایگاه بسته)

آغل وتقسیمات داخلی آن باید به گونه ای ساخته شوند که بتوان آن را با توجه به امکانات وشرایط دامدار، در موقع مناسب تغییر داد. بطوری کهع اگر دامدار مایل نباشد در دوره ای از سال، از جایگاه برای نگهداری گوسفند استفاده کند قادر باشد با اندکی تغییرات آنرا برای کاربرد های دیگر مورد استفاده قرار دهد.

به هر حال در اجرای عملیات ساختمانی باید سعی نمود تا آغل از هر لحاظ محکم و غیر قابل نفوذ و غایق ومحفوظ ساخته شود و این عملات به گونه ای نباشد که به واسطه صرفه جویی های غیر ضروری جایگاه ساخته شده مرتباً نیاز به تعمیر وتقبل هزینه های اضافی پیدا کند. به همین جهت در اجرای عملات ساختمانی باید به نکات زیر توجه داشت:

الف- پی ریزی: پی در ساختمانهای آجری، از شفته آ]ک و در ساختمن های نسبتاً سنگین از بتون تشکیل یافته.

ب- دیوار سازی: مصالح بکار رفته نسبت به موقعیت محل متفاوت اند و معمولاً عبارت اند از سنگ، آجر، بلوک های بتنی، ایرانیت، چوب، تخته چند لا و کاهگل و خشت. دراجرای عملات دیوار سازی، باید دقت نمود که لااقل که قسمت های پایینی دیوار از آجر و سیمان و بطور کلی ازمصالح سخت و قسمتهای بالایی از مصالح سبک ساخته شود.

بعلاوه باید دانست که جدار داخلی دیواغر جایگاه باید فاقد هرگونه شکاف ودرز باشد زیرا این گونه نقاط محل مناسبی جهت اختفای کنه ها وسایر حشرات خواهد شد. بهتر است تا ارتفاع یک متری جدار داخلی دیوار را سیمان اندود کرد ات بتوان عملات ضدعفونی و شعله افکنی را به نحو احسن انجام داد.

ج- کف جایگاه: باید محکم، بادوام، خشک، غیرقابل نفوذ و غیر لغزنده و همچنین به گونه ای باشد که بتوان آنرا به آسانی تمیز و ضدعفونی کرد.

کف جایگاه به دو شکل ساخته میشود:

۱- کف های معمولی: تمام کف جایگاه را پوشش میدهد، و دارای انواعی ازجمله پوشش با آجر، پوشش با آسفالت، پوشش با سیمان و پوشش بتونی است.

مساحت لازم برای آغل با کف معمولی برحسب تعداد گوسفندانی که نگهداری میشوند متفاوت است ودست کم باید ۱٫۲۵ مترمربع برای هر رأس گوسفند داشتی در نظر گرفت.

۲- کف های نرده ای: این نوع کف ها معمولاً از چوب فلز و یا بتون ساخته می شود وبین انها بر کف های معمولی فواصلی وجود دارد. فاصله مناسب بین هر دو نرده ۳ سانتیمتر و عرض هر نرده ۵ سانتیمتر می باشد.استفاده از کف های نرده ای، گذشته از آنکه در کاهش انگل های داخلی وافزایش بیشتر کنترل محیط جایگاه تاثیر دارد، از نظر نقصان حشرات، عدم بو، عدم احتیاج به بستر و صرفه جویی در مقدار جا وکار نیز موثر است. جدول زی مقدار مساحت لازم برای کف های نرده ای را بر حسب نوع گله نشان می دهد.

مقدار مساحت لازم برای کف های نرده ای را بر حسب نوع گله:

میش : ۱٫۲۰ مترمربع

میش و بره آن : ۱٫۶۰ مترمربع

بره در پایان دوره شیرخواری : ۰٫۴۰ مترمربع

د- سقف جایگاه: مصالح مورد استفاده برای سقف عبارت اند از سفال، آجر، سنگ، خشت و تخته های نازک. معمولاً در جایگاه های بسته از تیرآهن و آجر و در جایگاه باز از ایرانیت و ورقه های فلزی استفاده می شود. لازم به ذکر است که باید از ایجاد سقف های هادی حرارت مانند حلبی وآهن سفید خود داری کرد. زیرا اینگونه سقف ها به شدت گرما وسرما را منتقل میکنند و بویژه در تابستان گرمای شدید ایجاد میکنند که برای گوسفند بسیار آزار دهنده است. بنابر این باید هر گونه سقفی که ساخته میشود حتی المقدور سبک، نفوذ ناپذیر و عایق حرارت باشد.

ارتفاع دیوار جایگاه یا فاصله سقف از کف جایگاه عرقدر بیشتر باشد به همان نسبت هوای زیادنری در اختیار خواهند داشت، اما گرم کردن چنین جایگاهی در زمستان بدون اشکال نیست. معمولاً ارتفاع دیوار جایگاه حدود ۲٫۶۰ تا ۳ متر می باشد زیرا اولاً فضای لازم در جایگاه وجود داشته باشد و ثانیاً در واحدهای تولیدی بزرگ، هرگاه بخواهند از وسایل ماشینی و مکانیکی جهت برداشت کود ومحصولات دیگر استفاده کنند ورود وخروج این وسایل به سادگی امکان پذیر باشد.

ه- بهاربند: معمولاً در فضای باز ودر طرفین آغل، بهاربند هایی باید ایجاد کرد. این بهار بندها را که به منزله حیاط آغل میباشند بهتر است توسط دیوارهای نرده ای، آجری، چوبی، فلزی و یا گلی به ارتفاع حدود ۱٫۲۰ متر حصار بندی نمود تا از آنها بتوان به عنوان بهار خواب در تابستان و در اوقاتی که هوای داخل آغل خیلی گرم است استفاده کرد. بعلاوه در روزهای عادی ودر مواقعی که می خواهند داخل آغل را تمیز و ضدعفونی کنند، گوسفندان را به جای آغل میتوان در این بهاربند ها جای داد.

و- درب آغل: فضای بهاربند و ................................جهت مشاهده ادامه ی مطلب کلیک کنید

آنتروتوکسمی عامل بیشترین تلفات در گله های گوسفند

• 

منبع : سایت بازار دام ایران-نویسنده :فهیمه ملازاده  http://bazaredam.ir

آنتروتوکسمی:

اسامی دیگر این بیماری زهره درد،پرخوری و قلوه نرمی می باشد.یک بیماری حاد نشخوارکنندگان است که عامل آن باکتری کلستردیوم پرفرنژنز(ولشتی)تیپ D می باشد.

این بیماری غیر واگیر بوده و گوسفند و بز را در تمام سنین(بخصوص یک ماهه تا یک ساله)مبتلا می کند.باکتری در روزه زندگی می کند و در صورت فراهم شدن شرایط(یعنی تغییر ناگهانی جیره)فعال می شود.

در حقیقت به علت تغییر در جمعیت میکروبی شکمبه و از بین رفتن باکتری های تجزیه کننده سلولز،مواد غذایی بصورت هضم نشده از شکمبه وارد روده باریک می شود.

هضم نشده عامل مهمی برای رشد این باکتری بوده و سبب آزاد شدن سم در روده و جذب آن در مغز،کلیه و سایر اندام ها می شود.

بررسی ها نشان می دهد که بیشترین تلفات سالانه گله ها در کشور مربوط به این بیماری می باشد.چنانچه دام ها قبل از شروع پرواربندی واکسینه نشوند،احتمال بروز تلفات در روزهای ابتدای پروار زیاد می باشد.

علائم بیماری:

معمولا دام مبتلا به اطراف می جهد و به زمین می افتد و پس از حرکات تشنجی تلف می شود.همچنین چند ساعت قبل از مرگ دام خوابیده و سر را ثابت نگه می دارد.بعنوان یک علامت مشخص اسهال قبل از مرگ نیز مشاهده می شود.

پیشگیری:

باید عمل تغییر جیره غذایی به تدریج انجام شود.در ضمن از مصرف مقدار زیاد کنستانتره در ابتدای پروار خودداری شود.

ایجاد ایمنی:

چون این بیماری متعاقب تغییر رژیم غذایی دام ها ایجاد می شود در هرسال لازم است دام ها در ابتدای بهار(استفاده از علف تر مرتع و چراگاه) و ابتدای پاییز (استفاده از تغذیه دستی با جیره خشک).............جهت مشاهده ادامه ی  مطلب کلیک کنید.

آیا نان خشک برای غذای دام مناسب است ؟

منبع : سایت بازار دام ایران-نویسنده :حمیده کامل  http://bazaredam.ir

نان خشک

پس از مصرف توسط دام به توده خمیر چسبناک تبدیل شده و به دیواره شکمبه و روده ها می چسبد و دام را دچار ناراحتی های

گوارشی می نماید علاوه بر این اکثر نان خشک های مورد استفاده دردامداری ها آلوده به کپک ،میکروب و سایر اجسام

خارجی می باشد که باعث مسمومیت ، سقط جنین و ابتلا دام به برخی بیماریهاو درنهایت افزایش هزینه های درمانی میشود.

لذا توصیه می شود از مصرف نان خشک توسط دام ها خودداری کرده و با..............جهت مشاهده ادامه ی مطلب کلیک کنید.

خوراک دام (علوفه ها)

• 

منبع : سایت بازار دام ایران-نویسنده :حمیده کامل  http://bazaredam.ir

علوفه ‏ها

هرگونه خوراکی های  پرحجم که ارزش غذایی داشته باشد و خوش ‏خوراک هم باشد، علوفه نام دارد.

یونجه

این علوفه ارزش غذایی زیادی دارد. یونجه به عنوان یک غذای عالی در تغذیه دام به خصوص برای‌‌‌‌ گاو شیری استفاده میشود. پروتئین و کلسیم بالی این علوفه نشانه مرغوب‏بودن آن است. زمان برداشت یونجه وقتی است که یک سوم بوته ‏ها به گل بنشینند. در جیره غذایی گاو شیری، بین دو تا چهار کیلوگرم یونجه در روز کافی و مناسب است. مصرف یونجه سبز پر برگ و فاقد کپک زدگی درجیره غذایی گاوهای شیری باعث افزایش مقدار شیر و مقدار کل چربی شیر می شود.یونجه خوشخوراک بوده و یکی ازبا ارزش ترین گیاهان علوفه ای می باشد. برگ یونجه به علت داشتن پروتئین بالا دارای ارزش تغذیه ای بالاتری نسبت به ساقه یونجه است.میزان پروتئین یونجه مناسب بوده اما ازلحاظ انرژی دارای کمبود است که این کمبود باید ازسایر اجزاء جیره (کنسانتره یا جو) تامین شود مناسب ترین زمان برداشت یونجه زمانی است که ۵۰ درصد مزرعه به گل نشسته باشد.

علف باغ

این علف در تغذیه گاو شیری و پرواری استفاده میشود. به دلیل داشتن رشته های بلند، نشخوار دام‏ها را زیاد میکند. به علاوه در گاوهای شیری باعث بیشتر شدن چربی شیر میشود. برای‌‌‌‌ جلوگیری از خارج‏شدن سریع خوراک های آردی از بدن دام‏های پرواری از این علوفه استفاده میکنند.
کاه به علت خشک و پُرحجم ‏بودن، ارزش غذایی زیادی برای‌‌‌‌  دامها ندارد. از نظر ارزش غذایی، کاه جو از کاه گندم بهتر است. همچنین کاه گندم از کاه برنج بهتر است. برای‌‌‌‌  دامهای سنگین بهتر است که کاه به صورت رشته های بلند باشد. مصرف کاه باید کم و به مقدار لازم باشد. هر چه مقدار این علوفه در جیره غذایی دام‏ها بیشتر باشد، جلوی هضم و مصرف بیشتر غذا را میگیرد. بهت راست کاه را همیشه بعد از خوراک های دیگر به دام‏ها داد.
اگر کاه و علوفه های مانند آن به صورت غنی شده به دام‏ها داده شوند. ارزش غذایی بیشتر مى‏دارند. برای‌‌‌‌  گاو های خشک میتوان مقدار بیشتری از این علوفه در جیره غذایی قرار داد.

سیلوها

برای‌‌‌‌  استفاده بیشتر و بهتر از علوفه های خشک و هضم بهتر این علوفه ها، آنها را سیلو میکنند.

ذرت سیلو شده

یکی از منابع غذایی با قابلیت هضم بالا برای دام ذرت سیلو شده است که دام آن را با میل و اشتها فراوان مصرف مینماید و درزمستان یکی از بهترین خوراک ها برای گاوهای شیری ، پرواری و گوسفندان می باشد.میزانانرژی ذرت سیلو شده بالا و پروتئین آن کم می باشد از اینرو مصرف آن همراه با یک منبع پروتئینی (یونجه) بسیار مناسب است .زمان مناسب برداشت ذرت جهت فرایند سیلو زمانی است که دانه ها حالت خمیری داشته به طوری که با فشار ناخن شیرابه سفید رنگ غلیظی از دانه ذرت خارج شود. تغذیه با ذرت سیلو شده باید پس از شیردوشی انجام شود تا بوی مواد سیلو شده وارد شیر نشود همچنین از تغذیه ذرت سیلو شده درگوساله های زیر ۶ ماه خودداری گردد.
میزان انرژی ذرت سیلو شده بالا و پروتئین آن کم می باشد از اینرو مصرف آن همراه با یک منبع پروتئینی (یونجه) بسیار مناسب است .زمان مناسب برداشت ذرت جهت فرایند سیلو زمانی است که دانه ها حالت خمیری داشته به طوری که با فشار ناخن شیرابه سفید رنگ غلیظی از دانه ذرت خارج شود. تغذیه با ذرت سیلو شده باید پس از شیردوشی انجام شود تا
بوی مواد سیلو شده وارد شیر نشود همچنین از تغذیه ذرت سیلو شده درگوساله های زیر ۶ ماه خودداری گردد.

 کاه گندم

کاه گندم بطور کلی دارای ارزش غذایی و قابلیت هضم پایینی بوده و قادر به تامین نیازهای غذایی دام نیست . از اینرو برای بالا بردن ارزش غذایی کاه بخصوص درمناطقی که منابع پروتئینی محدودی دارند تامین بخشی ازاحتیاجات غذایی دام ازطریق غنی سازی کاه با اوره روشی ساده و مقرون به صرفه خواهد بود.............جهت مشاهده ی ادامه مطلب کلیک کنید.

اصول واکسیناسیون

منبع :سایت بازار دام ایران-فهیمه ملازاده1394/3/9-http://bazaredam.ir

– بهترین راه تزریق واکسن،تزریق زیر پوستی است،زیرا آب کمتری به بافت گوشت می رساند.
– دو ناحیه مناسب برای تزریق زیرجلدی برای گوسفند و بزدو طرف ناحیه گردن و ناحیه پشت کتف است.تزریق زیرجلدی هیچگاه نباید در ناحیه کمر و پاهای عقب انجام شود.
– استفاده از سوزن های با اندازه مناسب برای تزریق زیرپوستی لازم است.برای این منظور از سرسوزن های با نمره ۱۸ استفاده می شود.
-از مایه کوبی دام های نمناک و گل آلود باید خودداری شود زیرا محل تزریق باید خشک و تمیز باشد وسرنگ و سوزن نامناسب می تواند اثر واکسیناسیون را تغییر دهد ویا واکنش موضعی در محل تزریق ایجاد کند.استفاده از الکل و یا هر نوع ماده ضدعفونی کننده اثر واکسن را کاهش می دهد.برای ضدعفونی وسایل تزریق از آب جوش استفاده شود.
– اگر از سرنگ های کاملا اتوماتیک استفاده نمی شود باید توسط یک سوزن تمیز دارو را از شیشه یا بطری خارج و از وارد کردن سوزن تزریق به محتوای شیشه خودداری شود.زیرا احتمال انتقال باکتری از پوست به دارو زیاد است.

نکات لازم در هنگام استفاده از واکسن:

– عدم استفاده همزمان واکسن زنده و کشته:زیرا واکسن زنده به علت آنتی ژن قویتر ممکن است از تولید آنتی بادی برای واکسن کشته جلوگیری نماید.
– عدم مصرف همزمان دو واکسن کشته یا دو واکسن زنده
– عدم واکسیناسیون دام های بیمار:آنتی بیوتیک ها نیز از تولید آنتی بادی توسط بدن جلوگیری می کنند.
.................................. جهت مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید