تب بیماری طاعون نشخوارکنندگان منطقه حفاظت شده هفتادقله اراک

 به گزارش مشرق، آفتاب داغ برتن حیوانات تلف شده از طاعون می تابد و..... خودروی محیط بانان از میان مسیرهای سنگی عبور می کند و قوچ های وحشی در میان صخره ها می گریزند و محو می شوند. آنها که نزدیک تر هستند و نمی گریزند بی جان روی زمین افتاده اند و در تب طاعون سوخته اند و قرار است باز هم بسوزند تا این تب که هفتادقله دو ماه است میزبان آن است شاید فروکش کند.



لاشه ای دیگر پیدا می شود و چند دقیقه بعد در آتش می سوزد؛ اما شاخ های قوچ وحشی هفتادقله، هنوز در میان آتش و دود خودنمایی می کنند. کمی آن طرف آتشی دیگر برپا است

علی خسروان، مسئول منطقه حفاظت شده هفتادقله اراک در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: آخرین آمار تلفات طاعون نشخوارکنندگان طی پایش ۳۱ تیرماه که ۲۰ لاشه دیگر یافت شد، به ۳۵۰ راس رسید و از این تاریخ تاکنون لاشه دیگری یافت نشده، اما این به معنای خروج بیماری از منطقه نیست و ممکن است تلفات دوباره افزایش پیدا کند و طی این دو ماه نیز بارها میزان تلفات نوسان داشته و کم و زیاد شده است.

طبق آمار سال گذشته حدود یک هزار و ۶۰۰ راس کل و بز در این منطقه زندگی می کردند که تاکنون ۲۰درصد از این جمعیت کل و بز، بر اثر ابتلا به طاعون نشخوارکنندگان کوچک از بین رفته اند.
بهتر است که لاشه ها در گودال های دو متری و با ریختن آهک دفن شوند اما با توجه به شرایط خاص زمین منطقه و صخره های سخت و سنگی که امکان حفر گودال وجود ندارد اگر لاشه ها به طور کامل سوزانده شوند احتمال انتقال بیماری از این طریق وجود ندارد.

در حال حاضر تنها راه مقابله با بیماری ضدعفونی کردن مناطق آلوده و آبشخورها است از ۲۰ روز پیش محلول قوی پرسیدین برای ضدعفونی کردن منطقه جایگزین آهک شد که به علت قوی بودن این ماده احتمال می رود سریعا اثرگذار شده و روند شیوع طاعون را در منطقه کاهش دهد.
 احتمال می رود این ویروس از طریق دام های اهلی مبتلا، به نزدیکی این منطقه رسیده باشد و از طریق عامل انسانی یا حیوان یا پرندگان، به آبشخورهای منطقه هفتادقله راه پیدا کرده باشد و با توجه به اینکه در مناطقی همچون هفتادقله به هیچ وجه امکان واکسینه کردن حیوانات و وحوش وجود ندارد، این حیوانات در مقابل بیماری سریعا واکنش نشان می دهند و ویروس فورا انتقال پیدا می کند.

دره چکاب و سیبک به عنوان منطقه کانونی این بیماری در حال حاضر تا شعاع ده کیلومتر قرنطینه است ....

راهی برای درمان نیست و باید منتظر ایمنی اکتسابی در حیات وحش منطقه باشیم

حبیب اسحقی، رئیس شبکه دامپزشکی اراک در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: با توجه به عدم امکان واکسینه کردن دام های حیات وحش، فقط می توانیم محیط و آبشخورها را ضدعفونی و پاکسازی کنیم و منتظر باشیم تا بالاخره ویروس بیماری در بین کل و بزهای منطقه چرخیده و ضعیف شود و در واقع یک ایمنی اکتسابی در مقابل بیماری ایجاد شود.

وی افزود: بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در دام های مربوط به حیات وحش که امکان مهار آنها و انجام واکسیناسیون وجود ندارد، تلفات زیادی می گیرد و گاهی اوقات تا ۹۰ درصد از دام های حیات وحش بر اثر این بیماری از بین می روند.
....با توجه به اینکه برخی علائم طاعون نشخوارکنندگان کوچک با بیماری های دیگر نظیر تب برفکی و اکتیمای واگیر مشابهت دارد ممکن است دامداران تصور کنند دام هایشان به بیماری طاعون نشخوارکنندگان مبتلا شده اند.


.....طبق استانداردهای واکسیناسیون بیماری های دامی، معمولا بین سه تا پنج کیلومتر از مناطق اطراف منطقه آلوده به بیماری مایه کوبی می شوند اما دام های اهلی مناطق اطراف هفتادقله تا شعاع ۱۵ کیلومتر واکسینه شده اند.

حمیدرضا غفاری، رییس شبکه دامپزشکی شهرستان محلات در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: تاکنون حدود ۱۴هزار راس از دام های اهلی سبک شهرستان محلات برای پیشگیری از ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک مایه کوبی شده اند و.

بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، نوعی بیماری ویروسی است که از طریق تماس مستقیم و ترشحات دام های آلوده به سرعت منتقل شده و باعث بیماری دام های اهلی کوچک از جمله گوسفند و بز می شود.

.

منبع: مهر