در انتخاب دام سالم جهت قربانی باید موارد زیر بررسی شود:
چشم براق باشد، وضعیت تنفس حیوان سالم باشد،
ترشحات در چشم، بینی، پستان و
مقعد مشاهده نشود، وضعیت
راه رفتن حیوان( بعنوان مثال در دامی که دچار
لنگش است) ,زمین‌گیر نبودن دام،سالم بودن وضعیت مدفوع، وضعیت
نشخوار، دمای بدن حیوان ( که این حالت را می‌توان از ظاهر حیوان مثل خشک
بودن یا مرطوب بودن پوزه تشخیص داد )،
ژولیده ,مات یا کچل
نبودن پشم بدن دام، ترجیحاً دام نرتهیه شود،پوست شکم و پوزه و سم فاقد
آبسه و
تاول و یا زخم‌های مشکوک باشد،
سن مناسب کشتار گوسفند بین 6 ماه تا 1
سال می‌باشد(سن از طریق مشاهده
دندان قابل تشخیص است)، دندان شکسته نداشته
باشد،
سالم بودن وضعیت پوشش بدن( بعنوان مثال موریختگی )،
وضعیت بدنی(لاغر
یا بسیار چاق نبودن گوسفند)، وضعیت مفاصل از نظر تورم،جراحات سطحی بر روی
بدن، ناله کردن و
درد کشیدن حیوان. همچنین وجود برآمدگی در فک پایینی و
نامتقارن بودن دنبلان از علائم دام نامناسب برای کشتار
است. این علائم در
انتخاب حیوان ناسالم از سالم بکار برده می‌شوندکه از دور نیز قابل تشخیص
است.
گوسفند زنده جهت قربانی از مراکز مجاز تهیه شود و گوشت قربانی
را حتما قبل از مصرف 24 ساعت در یخچال نگهداری کنید.
باید مواظب باشیم تا دچار بیماری‌های قابل انتقال از دام به انسان نشویم
که از مهمترین این بیماری‌ها می‌توان به تب مالت، تب کریمه
کنگو و سیاه زخم اشاره کرد .
تهیه گوسفند قربانی از مراکز معتبری که شهرداری و دامپزشکی درنظرگرفته،انجام شود.عدم کشتار دام در خارج از
محیط کشتارگاه، رعایت موازین
بهداشتی هنگام ذبح قربانی و ... می‌تواند
خطر انتقال بیماری‌های مشترک بین
انسان و دام را به حداقل برساند.
از ذبح گوسفند قربانی در محیط خارج از کشتارگاه خصوصا مکان‌های عمومی،خیابان‌ها و کوچه‌ها خودداری شود، زیرا
این کار باعث پراکنده شدن خون و
ضایعات دامی و آلودگی عمومی محیط می‌شودو شرایط تغذیه حیوانات ولگرد از
اینضایعات دامی را نیز فراهم می‌کند و این حیوانات نیز می‌توانند باعث
انتقال بیماری شوند.
منبع :سازمان بسیج مهندسین کشاورزی
و منابع طبیعی(با اندکی تغییر)http://bmki.ir
