زکــــات(گوسفند , شتر و...)

برگرفته از سایت شهید آوینی _توضیح المسایل مکارم شیرازی

 احکام زکات مال

ـ زکات بر نُه چیز واجب است: گندم، جو، خرما، انگور (کشمش) طلا، نقره، گوسفند، گاو و شتر و اگر کسى مالک یکى از این نُه چیز باشد با شرایطى که بعداً گفته مى شود باید مقدار معیّنى را که در مسائل آینده خواهد آمد در مصارفى که گفته مى شود صرف کند، ولى مستحبّ است از سرمایه کسب و کار و تجارت نیز همه سال زکات بدهد، همچنین سایر غلاّت (غیر از گندم و جو و خرما و کشمش) نیز زکات آن مستحبّ است.

شرایط واجب شدن زکات

1ـ مال به مقدار نصابى که بعداً گفته مى شود برسد.

2ـ مالک آن بالغ و عاقل باشد.

3ـ بتواند در آن مال تصرّف کند.

4ـ در مورد گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره باید دوازده ماه بر آن بگذرد، ولى احتیاط واجب آن است که از اوّل ماه دوازدهم زکات تعلّق مى گیرد، و اگر بعضى از شرایط در اثناء ماه دوازدهم از بین برود زکات را باید بپردازد.

 ـ اگر مالک گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره در بین سال بالغ شود زکات بر او واجب نیست.

 ـ زکات گندم و جو وقتى واجب مى شود که دانه آن بسته شود و به آن گندم و جو گویند و زکات انگور و کشمش موقعى است که میوه برسد و به آن انگور گویند و همچنین در مورد خرما زمانى است که خرما برسد و قابل خوردن شود، ولى وقت دادن زکات در گندم و جو زمانى است که آن را خرمن کنند و کاه را جدا نمایند و در خرما و کشمش موقعى است که خشک شود، مگر این که بخواهند آن را به صورت تر مصرف کنند که باید زکات آن را بدهند به شرط این که خشک شده آن به حدّ نصاب برسد.

ـ در مورد گندم و جو و کشمش و خرما زکات در صورتى واجب است که هنگام واجب شدن زکات صاحب آنها بالغ باشد.

  ـ مالى را که از انسان غصب کرده اند و نمى تواند در آن تصرّف کند زکات ندارد و همچنین هرگاه زراعتى غصب شده و موقعى که زکات آن واجب مى شود در دست غاصب باشد، اگر بعداً به مالکش برگردد زکات ندارد.

ـ هرگاه طلا و نقره یا چیز دیگرى را که در آن زکات است قرض کند و یک سال نزد او بماند، باید زکات آن را بدهد و بر کسى که قرض داده چیزى واجب نیست.

زکات حیوانات

ـ در زکات گوسفند و گاو و شتر علاوه بر شرایطى که قبلاً گفته شد لازم است که این حیوانات بیکار باشد اگر در تمام طول سال روزهاى پراکنده اى کار کرده بطورى که حیوان کارگر محسوب نشود زکات آن واجب است.

ـ احتیاط واجب آن است که زکات گاو و گوسفند و شتر را اگر به حدّ نصاب برسد بدهد، خواه از علف بیابان بخورد یا علف دستى به آن بدهد و یا گاهى از این و گاه از آن.

ـ اگر براى این حیوانات چراگاهى را که کسى نکاشته بخرد یا اجاره کند یا براى چراندن در آن متحمّل مخارجى شود باید زکات را بدهد.

نصاب گوسفند

ـ گوسفند 5 نصاب دارد:

1ـ (40) گوسفند و زکات آن یک گوسفند است، و کمتر از آن زکات ندارد.

2ـ (121) گوسفند و زکات آن دو گوسفند است.

3ـ (201) گوسفند و زکات آن سه گوسفند است.

4ـ (301) گوسفند و زکات آن چهار گوسفند است.

5ـ (400) گوسفند و بالاتر، که باید براى هر صد تاى آنها یک گوسفند بدهد و مقدارى که از صد تا کمتر است زکات ندارد و میان دو نصاب نیز زکات نیست، یعنى اگر گوسفندان به (40) رسیده است تا به نصاب دوم که (121) گوسفند است نرسد، فقط یک گوسفند مى دهد و همچنین در نصابهاى بعد.

ـ لازم نیست زکات را از خود گوسفندان بدهد، بلکه اگر گوسفند دیگرى بدهد جایز است و همچنین مى تواند به جاى گوسفند و گاو و شتر پول آنها را بدهد، مگر آن که دادن خود حیوان براى مستحق مفیدتر باشد در این صورت احتیاط آن است که خود آن را بدهد.

نصاب شتر

ـ براى شتر 12 نصاب است:

اوّل: 5 شتر و زکات آن یک گوسفند است و کمتر از مقدار، زکات ندارد.

دوم: 10 شتر و زکات آن دو گوسفند است.

سوم: 15 شتر و زکات آن سه گوسفند است.

چهارم: 20 شتر و زکات آن چهار گوسفند است.

پنجم: 25 شتر و زکات آن پنج گوسفند است.

ششم: 26 شتر و زکات آن یک شتر است که داخل سال دوم شده باشد.

هفتم: 36 شتر و زکات آن یک شتر است که داخل سال سوم شده باشد.

.

.

.

.

.

ـ هرگاه گوسفند و گاو و شتر به مقدار نصاب برسد زکات آن واجب است خواه همه آنها نر باشد یا ماده یا بعضى نر و بعضى ماده.

ـ بز و میش و شیشک در زکات با هم فرق ندارد و همچنین انواع شتر، گاو و گاومیش نیز یک جنس حساب مى شود.

ـ گوسفندى را که براى زکات مى دهد احتیاط واجب آن است که حدّاقل سال اوّل آن تمام شده باشد اگر بز مى دهد دوسال آن تمام شده باشد.

ـ گوسفندى را که براى زکات مى دهد اگر قیمتش از گوسفندهاى دیگر او کمتر باشد اشکال ندارد، ولى مستحبّ است گوسفندى که قیمتش بیشتر است بدهد، یا لااقل حدّ وسط را در نظر بگیرد و همچنین در گاو و شتر.

ـ اگر چند نفر باهم شریک باشند هر کدام سهمش به حدّ نصاب برسد باید زکات را بدهد.

ـ اگر یک نفر در چند جا گوسفند یا گاو و شتر دارد و روى هم رفته به حدّ نصاب برسد، باید زکات آن را بدهد و اگر گاو و گوسفند و شتر مریض و معیوب هم باشند زکاتشان واجب است.

ـ اگر همه گوسفندان و گاو و شترها سالم و بى عیب و جوان باشد نمى تواند زکات آنها را از مریض یا معیوب و پیر بدهد، بلکه اگر بعضى سالم و بعضى مریض، دسته اى معیوب و دسته اى بى عیب، مقدارى پیر و مقدارى جوان باشد، احتیاط واجب آن است که براى زکات، سالم و بى عیب و جوان را انتخاب کند، ولى اگر همه آنها مریض یا معیوب یا پیر باشند مى تواند زکات را از خود آنها بدهد.

ـ کسى که زکات حیوان بر او واجب است اگر زکات را از مال دیگرش بدهد تا وقتى که شماره آنها از نصاب کم نشده همه سال باید زکات بدهد و هرگاه از نصاب افتاد دیگر زکات واجب نیست و اگر پیش از تمام شدن ماه یازدهم حیوان را با چیز دیگر عوض کند، زکات بر او واجب نیست، ولى اگر آن حیوانات را با گاو و گوسفند و شتر دیگرى عوض کند، مثلاً 40 گوسفند بدهد و 40 گوسفند دیگر بگیرد احتیاط واجب آن است که زکات آن را بپردازد.

مصرف زکات

ـ زکات را در یکى از هشت مورد زیر باید صرف کرد:

1 و 2ـ «فقرا» و «مساکین» و آنها کسانى هستند که مخارج سال خود و عیالاتشان را ندارند. تفاوت فقیر و مسکین در این است که فقیر روى سؤال از کسى ندارد، امّا مسکین نیازمندى است که روى سؤال دارد، کسانى که صنعت و ملک و سرمایه و کسبى دارند که زندگى آنها را اداره نمى کند فقیر محسوب مى شوند و کمبود زندگى خود را مى توانند از زکات بگیرند.

3ـ کسى که از طرف امام یا نایب او مأمور جمع آورى زکات یا نگهدارى یا رسیدگى به حساب آن و یا رساندن آن به امام و نایب او، یا رساندن به مصارف لازم هستند مى توانند به اندازه زحمتى که مى کشند از زکات استفاده کنند.

4ـ افراد ضعیف الایمانى که با گرفتن زکات تقویت مى شوند و تمایل به اسلام پیدا مى کنند.

5ـ خریدن برده ها و آزاد کردن آنها.

6ـ اشخاص بدهکارى که نمى توانند قرض خود را ادا کنند.

.

.

.

.

مستحقّین زکات

ـ مستحقّین زکات باید شرایط زیر را داشته باشند:

.

.

.

ـ  دادن زکات باید مایه کمک به گناه نشود، بنابراین زکات را به کسى که آن را در معصیت صرف مى کند نمى توان داد و احتیاط واجب آن است به شرابخوار نیز زکات ندهند.

- واجب النّفقه نبودن، یعنى زکات را نمى توان به فرزند و همسر و پدر و مادر داد، ولى اگر آنها بدهکار باشند و نتوانند بدهى خود را بپردازند زکات را به مقدار اداء دین مى توان به آنها داد.

.

.

.

.

نیّت زکات

ـ در زکات قصد قربت شرط است، یعنى باید براى اطاعت فرمان خداوند متعال زکات بدهد و باید در نیّت خود معیّن کند که زکات مال است یا زکات فطره، ولى اگر زکات گندم و جو و اموال دیگرى بر او باشد لازم نیست معیّن کند چیزى را که مى دهد زکات کدام است.

ـ کسى که زکات چند مال بر او واجب است اگر مقدارى زکات بدهد و نیّت هیچ کدام را نکند، چنانچه چیزى را که داده همجنس یکى از آنها باشد، زکات همان جنس حساب مى شود و اگر همجنس هیچ کدام نباشد به همه آنها قسمت مى شود، بنابراین اگر مثلاً یک گوسفند از باب زکات بدهد زکات گوسفند حساب مى شود، ولى اگر مقدارى پول نقره بدهد در حالى که بدهکار زکات گوسفند و گاو است در میان هر دو تقسیم مى گردد.

مسائل متفرّقه زکات

ـ در اداى زکات نباید کوتاهى کرد یعنى موقعى که زکات واجب مى شود باید آن را به فقیر یا حاکم شرع برساند، ولى اگر منتظر فقیر معیّنى باشد یا بخواهد به فقیرى بدهد که از جهتى برترى دارد مى تواند انتظار او را بکشد، ولى احتیاط واجب آن است که در این صورت زکات را از مال جدا کند.

ـ اگر از زکاتى که کنار گذاشته منفعتى حاصل شود، مثلاً گوسفندى باشد که برّه بیاورد، آن نیز جزء مال زکات است.

کپلک یا زالوی کبدی(دیستو ماتوز )

منبع عکس : ویکی پدیا, دانشنامه آزاد

کپلک جگر گوسفند یا فاسیولا هپاتیکا انگلی بشکل کرم پهن و باعث بیماری گاو و گوسفند می‌شود. حیوانات اهلی و وحشی را مبتلا میکند.و یکی از شایعترین امراض انگلی در نشخوار کنندگان است.

زالوی کبدی در انسان هایی که بهداشت غذایی را رعایت نمیکنند یافت میشود.

عامل این بیماری کرم پهن و کوچکی است از جنس فاسیولا  .دو گونه مشخص به نام فاسیلوا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتینا عامل اصلی این بیماری هستند انواع بالغ کپلک روزانه دو دهم میلی لیتر خون میزبان را می خورند

نشانه های بیماری :ضعف عمومی, خمودگی,بیحالی ,کاهش اشتها ,کم خونی و لاغری و تورم زیر گلو و آب آوردن حفره ی بطنی

حلزون میزبان واسط این بیماری است که در کنار جویبار ها و بر روی علوفه ها زندگی میکند در ماههای پر باران به دلیل افزایش رطوبت چراگاهها حالزون ها افزایش میابند در مناطقی که به علت بارندگی نامتناسب علف ها رشد طولی نکرده و کوتاه می مانند . تعلیف از علف کوتاه قد خطر بلعیدن حلزون ها ناقل را که بیشتر به پایه های گیاهان می چسبند را افزایش میدهد و میزان سرایت و در صد آلودگی را  چندین برابر افزایش میدهد

درمان :

**خورانیدن داروی ضد کپلک باعث از بین رفتن کرمهای بالغ شده و در نهایت منجر به قطع تخم ریزی میشود.

**قطع گیاهان خودرو و علوفه کنار نهر آب در چراگاه و مرتع در کاهش تعداد حلزون موثر است

منبع :کتاب دامپروری عمومی دکتر فرهاد فرودی

و مطالب سایت دامپزشکان برتر

مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی ایران

http://www.abc.org.ir

امروزه علم اصلاح نژاد در کنار دیگر علوم مرتبط با دامپروری به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای بهبود کمی و کیفی تولیدات دامی

مورد توجه و استفاده متخصصین دامپروری قرار دارد. بهبود کمی و کیفی تولیدات دامی از طریق ارتقاء پتانسیل ژنتیکی

دامها همگام با کمک به بهبود شرایط محیطی و مدیریتی از اهداف اولیه مراکز اصلاح نژادی است مرکز اصلاح نژاد دام با اتکاء

به تجربیات چندین ساله خود در زمینه اجرای طرحهای اصلاح نژادی و با بهره گیری از جدیدترین تکنیکها و امکانات سخت افزاری و نرم

افزاری موجود در دنیا در حال حاضر مجری طرحهای اصلاح نژاد گاوهای اصیل، گاوهای آمیخته، گاوهای بومی، گوسفند و بز و گاو

میش در سطح کشور میباشد.

برگرفته از سایت وزارت جهاد و کشاورزی

طرح ملی حفاظت و تکثیر نژاد اصیل مغانی گوسفند

92/02/25

  منبع :خبر گزاری فارس از اردبیل :

مدیر امور دام ایستگاه مطالعاتی پرورش دام مغان در جریان بازدید از طرح‌های 

توسعه و تکثیر گونه گوسفند مغانی گفت:

گوسفند مغان به عنوان یک نژاد اصیل و

با ارزش از برجستگی‌های ظاهری و رشد مناسب برخوردار است، به طوری که درشت بودن این گوسفندان و

 زیست در فضاهای آزاد از مهم‌ترین شاخصه‌های گوسفند اصیل نژاد مغان است.

این نژاد به صورت پراکنده در استان‌های آذربایجان‌شرقی تا غرب دریای خزر وجود دارد، به طوری که از 10 میلیون رأس گوسفند با نژاد مغانی حدود 2.5 میلیون رأس در استان اردبیل متمرکز شده است.

  حدود 120 رأس نیز که اغلب قوچ اصلاح شده است، برای ترویج و تولید مثل مناسب‌تر در اختیار جامعه عشایری قرار گرفته تا با بهره‌گیری از این ظرفیت، توان محصولات مختلفی را تولید و روانه بازار کنند.

  سال‌هاست که طرح ملی حفاظت و تکثیر نژاد اصیل مغانی گوسفند در حال انجام است که در این زمینه

بره‌گیری به روش هورمونی و اصلاح برخی از گونه‌ها در دستور کار قرار گرفته که نتایج مثبتی نیز از طریق تحقیقات به عمل آمده در حوزه مرکز تحقیقات و اصلاح نژاد مغان صورت گرفته است.

گروه مشترک محیط زیست، دامپزشکی و منابع طبیعی جهت بررسی وضعیت سلامت دام‌های اهلی

به گزارش خبرگزاری فارس از کرج به نقل از اداره کل محیط زیست استان البرز:

در اجرای تفاهمنامه همکاری منعقده بین سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی (سازمان دامپزشکی کشور)

در زمینه کنترل بیماری‌های واگیر بین جانوران وحشی و اهلی و سایر امور مربوط به بهداشت حیوانات و همچنین

کنترل دام‌های ورودی به منطقه بر اساس تعداد مندرج در پروانه چرا، گروه مشترک محیط زیست، دامپزشکی و

منابع طبیعی جهت بررسی وضعیت سلامت دام‌های اهلی ورودی به منطقه حفاظت شده البرز جنوبی تشکیل شد.

وی گفت : در اولین برنامه بازدید مشترک به منظور بررسی وضعیت بیماری دام‌های مستقر علی‌الخصوص بیماریهای مشترک

بین انسان و دام، در منطقه کندوان انجام شد، پس از معاینه تعدادی از گله‌های دام ، یک مورد مشکوک به بیماری

آنتروتوکسی در یک راس گوسفند مشاهده گردید و پس از ذبح و کالبدشکافی مورد بیماری توسط دامپزشک مورد تایید قرار

گرفت و موضوع به صاحب گله جهت انجام اقدامات پیگیرانه از جمله واکسیناسیون به منظور جلوگیری از سرایت بیماری به سایر گله‌ها تذکر داده شد.

بیماری آنتروتوکسمی که به آن بیماری پرخوری یا قلوه نرمی گفته می‌شود، عامل آن یک نوع فلور طبیعی موجود در دستگاه گوارش دام‌های سبک به نام کلستریدیوم پرفرنجنس است که سبب بروز بیماری به فرم‌های فوق حاد، حاد و تحت حاد می‌شود.

یکی از عوامل اصلی بروز بیماری آنتروتوکسمی در بین دام‌های سبک، نوع جیره غذایی و تغییر ناگهانی در جیره می‌باشد. بیماری انتروتوکسمی واگیردار نبوده و در زمره بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان نمی‌باشد و با واکسیناسیون دام‌ها با واکسن آنتروتوکسمی می‌توان از بیماری آنتروتوکسمی جلوگیری کرد