منبع : http://www.itpnews.com/mdyryt-tghzyh/tghzyh-gvsfnd-feeding-of-sheep.aspx?Itemid=344 |
تغذیه در دوران شیردهى
فزایش کنسانتره جیره سبب تحریک میش براى تولید شیر زیاد خواهد شد، باید مطمئن بود که حیوان به آب سالم و تمیز{به دمای مناسب بطوریکه گرم و یا خیلی سرد نباشدحدود ؟؟درجه سانتی گراد} به مقدار کافى دسترسى داشته باشد.
میش هائى که به بره هاى دوقلو شیر می دهند، در مقایسه با میش هائى که به تکبره شیر می دهند؛ به کنسانتره بیشترى نیاز دارند. به نظر می رسد میش هائى که دوقلو زائیده اند، می توانند بیشتر از میش هائى که تکبره زائیده اند، شیر تولید کنند، این امر ممکن است بدین علت باشد که بره هاى دوقلو در هر موقع شیر خوردن پستان را خالى می کنند و این کار سبب تحریک بیشتر پستان و تولید بیشتر شیر می شود.
میش هاى نژاد سنگین در مقایسه با نژادهاى سبک به غذاى بیشترى نیاز دارند.
1- دام باید از مراکز معتبر تهیه شود.( با حضور دامپزشک )
2- قبل از هرگونه اقدام به منظور پروار بندی باید سلامت دام توسط دامپزشک مورد تایید قرار گیرد.
3- جهت پروار بندی لازم است قرص یا شربت ضد انگل برای پاکسازی انگل های درونی دام به مدت یک هفته تجویز شود.
4- محوطه گوسفندداری یا گاوداری ضدعفونی شود.{و در طول پروار تمیز باشد و زیر پای دام تر و نمور نباشد و تهویه و دمای و نور مناسبی وجود داشته باشدو سالن پرورش طبق زمان های مشخص به صلاحدید دامپزشک ضدعفونی شودتراکم نامناسب و زیاد دام در سالن زمینه بروز بیماریها را فراهم میکند.}
5- آب مصرفی دام قبلا نمونه برداری شده و به آزمایشگاه معتبر ارسال شود تا املاح آن مشخص شود.
6- خوراک مورد نیاز تا آخر دوره پرواربندی باید تهیه و قبل از آن با یک متخصص تغذیه هماهنگی های لازم صورت پذیرد.
7- برای این منظور باید کارگر ماهر و ورزیده و آموزش دیده {متعهد و دلسوز و با وجدان کاری بالا}در نظر گرفته شود.
8- واکسن های مورد نیاز دام باید قبلا تهیه و توسط دامپزشک تزریق شود.
11- در سیستم پرواری در ایران شرایط 50 به 50 اعمال می شود، یعنی 50 درصد علوفه و 50 درصد کنسانتره که این نسبت در حال حاضر برای پروار مناسب نبوده و باید این نسبت به سود کنسانتره تغییر یابد. در کشور ترکیه این نسبت تا 30 به 70 هم مشاهده شده است یعنی 30 درصد علوفه و 70 درصد کنسانتره. ولی بخاطر افزایش قیمت نهاده های کشاورزی و محدودیت هایی نظیر آن توصیه می شود نسبت 40 به 60 درصد یعنی 40 درصد علوفه و 60 درصد کنسانتره رعایت شود.
12- عمده غذاهای گاو و گوسفند به دو دسته علوفه و کنسانتره تقسیم می شود. در قسمت علوفه ( یونجه، تفاله تر و یا خشک چغندر، کاه، شبدر، چاودار، تیموتی، برموداگراس، و جوی دوسر یا یولاف) و در بخش کنسانتره (کنسانتره کارخانجات خوراک دام، جو، سبوس، گندم، ضایات نان، ملاس، دانه ذرت، کنجاله سویا، ذرت علوفه ای، مواد سیلویی)
13- تهیه جیره بر اساس وزن زنده دام می باشد.
50 کیلو گرم وزن زنده گوسفند × 3 درصد وزن زنده = میزان احتیاج روزانه به ماده خشک 1/5 کیلو DM
15- این فرمول در مورد پروار گاو نیز صدق می کند ولی برای گاو شیری باید محاسبات دیگری انجام داد که از حوصله این بحث خارج است.
16- از 1500 گرم فوق 60 درصد کنسانتره و 40 درصد باید علوفه باشد.
17- محدودیت ها باید اعمال شود بعنوان مثال در استفاده از اوره باید 1 درصد جبره مصرف شود.
18- غذا باید در 3 نوبت تجویز شود صبح ساعت 6 ظهر ساعت 1 الی 2 و شب ساعت 8 - 7
19- جیره باید به آرامی و در عرض 10 روز بطور کامل تغذیه شود.
21- آب کافی و تمیز به همراه نمک که بهتر است بصورت سنگ نمک در آخور مصرف شود به همراه مواد معدنی و ویتامینه و دی کلسیم فسفات به میزان 1 درصد جیره حتما در پروار بندی مورد استفاده قرار گیرد.
مدیر وبلاگ : [22-دامها هر روز به لحاظ عدم کسالت و افسردگی و ترشحات بینی و چشم و لنگش و... و نشانه های دیگر بیماریها کنترل شوند .دام سالم , سرحال و قبراق است و جنب و جوش و تحرک مناسب دارد, اشتهای آنها(غذا و آب ) مرتب بررسی شودمدفوع آنها بررسی شود به لحاظ اسهال , رنگ غیر عادی , و عدم وجود دانه های غلات سالم ]
http://www.itpnews.com/mdyryt-prvrsh/21-nkth-zrvry-dr-prvarbndy-gvsfnd-v-gav.aspx?Itemid=343
تهیه و تدوین: مهندس قاسم خلیل پور ۱۴ اسفند1393
عامل بیماری «سل» باکتریایی است و از طریق شیر، غذا، هوای آلوده و تماس با دام آلوده یا افراد آلوده منتقل میشود .
نگهداری دام در مکانهای تاریک، بدون تهویه، مرطوب و بطور کلی روش نگهداری دام بطور متراکم و بیشتر از ظرفیت محیط دامداری جزء عوامل مستعد کننده ابتلا به بیماری سل است .
منبع :استخراج از گزارش های خبری .http://www.foodna.ir
1-اصول پرورش گوسفند و بز
نویسنده : مجید خالداری
نوبت و سال چاپ : چهارم سال
2- پرورش گوسفند (اصول و روش های مدرن در تولید)
نویسنده : مهندس مرتضی مرادی دیوکلایی
ناشر :مرکز انتشارات توسعه علوم. ساری. 1392