روستای معروف کندوان و دامداری

برگرفته از سایت همشهری آنلاینhttp://www.hamshahrionline.ir

خانه های سنتی و باستانی کندوان از نظر نوع معماری  در ایران نظیر ندارند و به عقیده تعدادی از محققین احداث این خانه‌ها به قرن ۷ هجری همزمان با یورش مغول‌ها برمی‌گردد.

در تاریخ این منطقه، این گونه نقل شده که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله ور- که در 2 کیلومتری غرب کندوان قرار داشته- بوده اند که در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده اند و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران‌ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته اند.

کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ‌ها تشکیل می دهند. خانه ها هرمی شکل هستند و برای دام ها نیز حفره هایی در سنگ ها بنا شده است.

کندوان یکی از 3 روستای صخره‌ای جهان است که موجب جذابیت بی نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند.

کوه سهند یکی از 5 کوه آتشفشانی مهم ایران در  جنوب تبریز واقع است. در دامنه های این کوه و در نزدیکی شهر اسکو، روستایی با نام کندوان قرار دارد که از نظر جاذبه های زمین شناسی و معماری دارای اهمیت است.

صخره های کله قندی وغار های دستکن توسط انسان که به عنوان خانه های مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد، یکی از شگفت انگیزترین روستاهای صخره ای جهان را پدید آورده است.

شیوه بنای خانه‌های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می‌باشد. برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می‌دهند.

در دل این تپه‌های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به 40 متر می‌رسد صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است. همچنین آب معدنی گوارایی از دل یکی از تپه های این روستا می جوشد که از شهرت فراوانی برخوردار است و برای امراض کلیوی بسیار مفید تشخیص داده شده است.

این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند، چنین منظره‌ای در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد شده است. توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده است.

خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین محصولات این روستا می باشد.

کندوان منطقه‌ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می‌کشاند.

معماری خاص این روستا موجب شهرت جهانی آن شده است. دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست، لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان می‌دهد. کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.

آنچه به کندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسکونی در درون توده های مخروطی و هرمی شکل صخره ای است. روستاییان کندوان داخل این توده ها برای خود خانه مسکونی، آغل، انبار و کارگاه ایجاد کرده‌اند.

معماری صخره‌ای، حاکی از صحنه‌های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعی است. در معماری معمولی، به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهک و خشت، هیئت اصلی بنا را به وجود می آورند، در صورتی که در معماری صخره‏ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می‌گردد و سنگ، مانند کالبدی، قشری مستحکم در اطراف این فضا ایجاد می‌کند.

ارتباط طبقات بالایی کران‌ها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه هم‌کف، اکثرا اصطبل بوده و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت‌گاه استفاده می‌شود. در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده‌اند..................

جهت ادامه مطلب  کلیک کنید

میمند و دامداری

برگرفته از سایت http://maymand.ir

میمند با وسعتی در حدود 120 کیلومتر مربع سه گونه اقامت گاهی شامل: آغل ها، آبادی ها و میمند(دستکند) را در بر می گیرد که شیوه معماری گوناگون دارند و مردم میمند در سه مرحله به شرح زیر به خانه هایشان در این سه اقامتگاه کوچ میکنند:    • استفاده از مراتع سرسبز اطراف روستا در چهار ماه اول سال برای دامها و انتقال کامل سکونت به این مکان    • استفاده از محصولات مزارع و باغات در چهار ماه دوم سال و انتقال سکونت در جوار باغات و مزارع درتابستان    • استفاده از بستر طبیعی کنده شده در دل کوه جهت پناه بردن از سرمای زمستان در چهار ماه آخر
آغل‌ها:
روستای میمند(دستکند):

اسهال گوسفند

مدفوع گوسفند به طور طبیعی به وسیله قسمت خلفی قولون به شکل دانه های گرد(پشکل ) در میاید.

هر نرمش قابل ملاحظه  و یا باریک شدن مدفوع را میتوان شاهدی برای اسهال دانست.

اغلب این بیماری واجد علت خاصی است و تحت عناوین مختلف در مورد بیماریهایی معرفی شده,مثلا اسهال بره ها,آنترو توکسمی ,نفخ کفی , تورم معده و روده ,کوکسیدوز ,کرمهای نواری ,نیز در بعضی مسمومیت های  معدی مثل ارسنیک و کلرور سدیم.

علاوه بر این اسهال های غیر اختصاصی وجود دارند  که در اثر تغذیه  نامنظم و خوردن غذا های کپک زده ,فاسد و تخمیر شده بوجود میایند .بنا براین بدن حیوان  با تحریک زیاد معده و روده ها به منظور رقیق و دفع کردن هرچه زودتر این مواد  واکنش نشان میدهد.درمان بایستی در جهت از بین بردن تحریک یا تسکین موقتی آن درمواردی که واکنش به صورت شدیدی در آید صورت گیرد ,تشخیص دقیق بر هر درمانی مقدم است.

منبع:اصول نوین پرورش گوسفند -مولف دکتر میر جمال جلالی زنور

گیاه سمی گوسفندان

کشنده ترین گیاه سمی که گوسفند با آن برخورد داردءگیاه سرخدار است هیچ پاد زهری برای مسمومیت با درخت سرخدار  در دست نیست. برخلاف باور همگان ءباقلای مصری و خردل وحشی برای گوسفندان سمی نیستند.چه بسا برخی گیاهان هرز سبب بروز نشانه ی برگشت غذا در هنگامی شوند که گوسفند سرگرم نشخوار است (شبیه استفراغ) . چنانچه جراگاه تغییر یابد یا گوسفند به مدت یک هفته یا ده روز در آغل نگهداری شود ءاین عارضه به سرعت از میان میرود.

مسمومیت با سرخس(کوری شفاف یا روشن )

گمان میرود که سرخس موجب عارضه ی کوری روشن در گوسفند میشود.سرخس با ایجاد تحلیل پیش رونده در شبکیهء موجب بروز این عارضه میگردد عامل یا سمی در سرخس که مسوول کوری باشدء تا کنون شناسایی نشده است(دانشمندان ابراز میکنند که این بیماری  در نواحی پوشیده از پتریدیوم اکویلینومء یعنی  مناطق سرخس خیزء  روی میدهد) .

نشانه ها :

نخستین علامت در شهریور ء مهر  و آبان یعنی اواخر فصل چرا که علوفه ی سطح چراگاه اندک است ء پدیدارمیگردد.

گوسفندان مبتلا برای همیشه نابینا خواهند شد.

 آنها سر خود را پرسش کنان به سمت جلو و  بالا می آورند انگار که پیوسته گوش به زنگ چیزی میباشند مردمک هر دو چشم آنها گرد میشود و پاسخ آنها به نور اندک یا هیچ  است .در سابقه بیمار معمولا دستیابی به سرخس وجو د  دارد .

برخلاف چشم درد واگیر دارء هیچ ترشحی از چشم ها وجود نداردو برخلاف مسمویت با سربءسنوروزءمسمومیت آبستنی ونکروزقشر مخ ءکوری تنها نشانه آشکاری است که بروز میکند چه بسا فراوانی آن در شماری از گله ها به پنج درصد برسد.

درمان

هیچ درمانی برای این مسمومیت وجود ندارد.

پیشگیری

سرخس ها را بسوزانید یا اگر چنین کاری امکان پذیر نیست جیره را در حدی نگاه دارید که دام نیازی به مصرف سرخس در خود احساس نکند.

مسمومیت با آزالیه

نشانه درجه اول آن استفراغ است و بندرت کشنده میباشد.

برگرفته از کتاب بیماریهای گوسفند  نوشته ی :ادی استرایتون ترجمه :دکتر صمد راسخی و دکترجلال  صابری شکیب

کف جایگاه در دامداری گوسفند

ممکن است با توجه به شرایط اقتصادی و آب و هوای منطقه ءکف جایگاه از بتون ءآجر ءو یا خاک فشرده(شفته آهک ) تهیه شود.

برای حفظ بهداشت دام و جلوگیری از ورود بارندگی بداخل جایگاه بهتر است کف آن از زمین های اطراف 25-30سانتی متر بلندتر ساخته شود. از طرفی برای شستشو و مبارزه با پارازیت ها {یا همان انگل ها }  و خروج مایعات از جایگاه ءشیب کف در حدود 2-3درصد توصیه میشود.

منبع:اصول نوین پرورش گوسفند -مولف دکتر میر جمال جلالی زنور