ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
.
دامداران روستای کوهستانی ناتر که همنشین طبیعت و مرتع و جنگل اند در این آئین ماندگار ید طولایی داشته و با حضور در دامن طبیعت آن را پاس می دارند.
برینگا،جشنواره یی است از جشن برکت و شکرگذاری در دامان طبیعت ! طبیعتی که با آن عجین و مانوس گشته و هر سپید ه دم آن را به نظاره می نشینند !
با پایان یافتن کار سخت و مشقت آور دامداری و نزدیک شدن به پاییز و کوچ آرام گرما و آغاز سرما؛ دامداران این مناطق دامها را پس از ماه ها حضورمتناوب و شبانه روزی درمراتع از چوپانان می ستانند ، و از این به بعد خود نگهداری از دامهایشان را به عهده می گیرند .
این مراسم بدون آنکه تشریفات خاصی را در بر داشته باشد، در یک نقطه از قبل تعیین شده کنار رودخانه و چشمه برپا می شود و در روز موعود زن و مرد ، پیر و جوان همه در یک نقطه گرد هم می آمده و در این همایش پر شکوه شرکت می جویند.
یک روز قبل ، هر یک از دامداران دامهای خود را به طرف رودخانه گسیل داشته تا ضمن آنکه گرد و غبار از تن گوسفندان شسته می شود،چیدن پشم نیز به سهولت انجام گیرد .
دامداران با چیدن سنگ در مسیر رود،حوضچه یی کوچک ساخته و دام هایشان را در آن برده و با گرفتن دست و پای آنان در این حوضچه دام هایشان را می شویند تا زلالی آب و جریان رود تن گوسفندان را از غبار، پاک نماید .
فردا، پس از طلوع آفتاب ، اهل خانه به طرف میعادگاه رفته و ضمن
برافروختن آتش و تهیه و تدارک غذا ، در آوردگاه برینگا؛ پشمان رنگین چسبیده به
پوستین گوسفندان برای بافتن و تافتن چیده می شود
.
گوسفندان که روز قبل شسته و رُفته شده بودند یکی یکی دست و پا بسته تسلیم خواست مردان کارکشته و متبحر می شوند که با "دارت" - وسیله یی شبیه قیچی - اما کمی بزرگتر، پشم را از تن شان بدرآورده و برای اینکه با گوسفندان دیگران مخلوط نشوند ، به نشانی ، رنگی نیز بر تنشان می زنند !
دامداران از رهگذر فروش پشم ها ضمن کسب در آمد ،
صنایعی چون جوراب– شولا – نمد و
... می بافتند که این مصنوعات دستباف، دست رنج مردان و زنان شایسته روستایی ای بود
که به مرور زمان با کهولت سن به بوته فراموشی سپرده شد و دیگر جای آن در خانه های
روستاییان خالی مانده است
.
در برینگا،زنان و دختران و کودکان نیز بی آنکه از بار این مسوولیت شانه خالی کنند ، همدوش و همراه و همگام با مردان سخت کوش با جمع آوری وسایل مورد نیاز پخت و پز را مهیا کرده و ضمن ذبح گوسفند در ضیافتی که اغلب از خویشاوندان نزدیک و درجه یک در آن میهمان می شوند ، روزی بیاد ماندنی را رقم می زنند .
مراسم سنتی برینگا تا چیدن پشم آخرین گوسفندان
ادامه داشته و با اتمام آن ، سفره پر برکت ناهار و حلقه زدن میزبانان و میهمانان
به گرد هم با نشاط هرچه بیشتر، با شور و شعف بسیار رنگ و بویی دیگر به خود
می گیرد. میهمانان نیز به رسم پاسداشت ، با آوردن هدیه دین خویش را به میزبانان
ادا می کنند