جزایر فارو (جزایر گوسفند)- برگرفته از سایت تابناک

جزایر فارو نام جزایر هجده‌ گانه‌ای  است که به عنوان یکی از منطقه‌های خودگردان دانمارک شناخته می‌شود.

 این مجمع‌الجزایر در شمال اروپا و منطقهٔ اسکاندیناوی  ، بین دریای نروژ و اقیانوس اطلس شمالی، تقریباً در فاصله‌ای برابر

 از ایسلند، نروژ و بریتانیا واقع شده‌است و پایتخت آن توشهاون می‌باشد.

جزایر فارو در زبان دانمارکی به معنی جزایر گوسفند است و این به خاطر این است که شغل اصلی مردم این کشور پرورش گوسفند است و حتی نشان ملی این کشور هم یک قوچ است.

از مجموع ۱۸ جزیره‌ای که جزایر فارو را تشکیل داده‌اند، ۱۷ جزیره مسکونی‌اند و بزرگ‌ترین آن‌ها به نام استریموی ۳۸۵ کیلومتر مربع مساحت دارد.  تنها ۶ درصد اراضی این جزایر قابل کشت هستند و فرآورده‌های کشاورزی آن به سبزیجات محدود می‌شود و غلات در آن به عمل نمی‌آید. 

این مجمع الجزایر در سال ۱۸۱۴ از نظر سیاسی از نروژ جدا شد و از سال ۱۹۴۸ به‌صورت استانی خودمختار از پادشاهی دانمارک درآمد. آن‌ها در طی این چند سال مسئولیت بیشتر مسایلشان را در دست گرفته‌اند؛ به‌جز دفاع (اگرچه دارای نگهبان ساحلی محلی هستند)، امور خارجی و دستگاه قضائی که بر عهدهٔ دانمارک می‌باشد.

فارو  روابط  نزدیک و سنتی‌ با ایسلند و گرینلند دارد. شایان ذکر است که فارو عضو اتحادیه اروپا نمی‌باشد.

تامین آب بره ها

منبع  آب تمیز ضروری است و آبشخورها باید روزانه تمیز شود .بر ه ها آب کثیف را نمیخورند و مصرف غذا کاهش میابد.

آبشخور باید در فاصله مناسبی از آخور ها باشد تا از آلودگی آب با دانه ها جلوگیری شود .....

میانگین آب مورد نیازبره های پرواری حدود 4 لیتر است این مقدار بسته به زمان سال ,میزان سایه و جیره غذایی که تغذیه میشود متفاوت است. در آب هوایی که به صورت  طولانی مدت  گرم بوده, مصرف آب به 9 لیتر هم رسیده است ,و عرضه آب برای تامین این مقدار باید صورت گیرد .

میزان تامین آب مهمتر از اندازه یا طول آبشخور است و باید سریع  انجام شود تا اطمینان حاصل شود که آب همیشه در آبشخور موجود است.

نکته :آب مصرفی جهت بره باید بهداشتی بوده و مورد تاییدسازمان های مربوطه باشدو دارای آلودگی میکروبی و شیمیایی نباشد.

برگرفته از کتاب پروار بندی بره ها راهنمای تولیدکنندگان

تالیف دیویس ترجمه دکتر محمد امیری اندی

مکان پروار بندی بره ها

مکان پرواربندی باید در منطقه ایی دارای زهکشی خوب با سایه کافی باشد و محفوظ از آفتاب شدید ,باد, گرد و غبار , منابع مزاحم (جاده ,سگ و.. )باشد.محصور بودن پروار بندی در حصار ,از دست رفتن وزن از طریق حرکت را کاهش میدهد و باعث آسان شدن بررسی سلامت و وزن حیوان میگردد برای کمک به  زهکشی , شیب حدود 3درجه مناسب است . اگر شیب بیشتر باشد مشکل فرسایش پیش میاید .نوع خاک باید مورد توجه باشد چون خاک های سنگین ممکن است بیش از حد گل آلود شوند و زمینه بیماری بره ها را فراهم آورد این در حالی است که خاک های شنی هم مستعد فرسایش هستند.

نکته ا: در صورت نداشتن سایه ,گوسفند در تابستان دچار تنش گرمایی میشود  مخصوصا در روش های باز و بدون سقف

نکته 2:نزدیک بودن جاده علاوه بر تنش صوتی ( مخصوصا بزرگراه ها و جاده های شلوغ )ممکن است زمینه انتقال بیماری را از طریق عابرین مختلف اضافه کند.

برگرفته از کتاب پروار بندی بره ها راهنمای تولید کنندگان

نوشته دیویس ترجمه دکتر محمد امیری اندی

نژاد های گوسفندان ایران برحسب نوع تولید

*نژاد گوشتی مانند لری ,مغانی , افشاری و شال

*نژاد پشمی مانند بلوچی , کلکوهی , ماکویی

*نژاد شیری مانند قزل

*نژاد پوستی مانند قره گل , کبود شیراز , زندی

برگرفته از کتاب دامپروری عمومی نوشته دکتر فرهاد فرودی

مشخصات یک گوسفندشیری

لگن باید جا دار و پهن باشد , پستانها کاملا قرینه و بافت آنها هنگام شیرواری کاملا پر شیر , شکم جادار , پهلو ها ظریف و دام از ظرافت کافی برخوردار باشد.          

                                                                                       برگرفته از کتاب دامپروری عمومی نوشته دکتر فرهاد فرودی